Winchester Lever Action Shooters Society Holland
Deel van .44-40 huls blijft achter in de loop.
Een lastige maar ook gevaarlijke storing
Maar hoe is dit zo gekomen?
Herladen is een precisiewerkje en soms wordt er toch weleens een foutje gemaakt die vergaande gevolgen kan hebben op de schietbaan. De bewuste schutter / herlader heeft een mooi geweer, een Winchester Model 94 in kaliber .44-40. Herladen doet hij al een tijdje en tot zover ging het goed. Maar helaas werd nu vergeten dat hulzen enigszins vermoeid raken na en paar keer herladen en dat vervangen op den duur noodzakelijk is. Ook werd de hulsmonding behoorlijk sterk gekrompen na plaatsen en zetten van de kogel. Dit wetende en het feit dat de .44-40 huls al geen sterke huls is -de wanddikte van de hals is erg dun- is een combinatie die een keer fout moest gaan. Nu was het zover.
Dit Winchester Model 94 is niet veel te zien in kaliber .44-40 en toch is het een uitstekende combinatie.
Een ander klusje zorgde toevallig voor meer oplettendheid.
Na correct afstellen van het vizier door een andere schutter werd de kaart op 25 meter gehangen en zouden een paar patronen afgevuurd gaan worden. Aandachtig werd gekeken naar het resultaat op de schijf. Na het tweede schot werd nogmaals gerepeteerd en viel het de schutter op dat een wel erg kleine huls uit de kamer werd getrokken. Direct werd gestopt, het wapen ontladen, gecontroleerd en veilig gesteld. Deze extra oplettendheid voorkwam een eventuele schade aan het wapen.
Waar is het restant van de huls gebleven?
Dat was snel gevonden, met een lampje in de kamer gestoken en turend door de monding was een kleine ring zichtbaar in de loop. Een deel van de huls was halverwege in de loop blijven steken. Dat gebeurt zelden maar nu was het toch raak.
De krimp op de hulsmonding was zo sterk en de huls zo zwak dat het voorste deel van de enigszins flessenhals- achtige huls was meegetrokken door de kogel en achtergebleven ongeveer halverwege in de loop. Er werd als het ware een mantelkogel met grotere diameter afgevuurd. Kogel en huls samen hebben een aanzienlijk grotere diameter dan enkel de kogel heeft. Er werd een zachte kogel gebruikt die nog wel een fractie kon krimpen en dat is een geluk geweest. De druk liep toch aanzienlijk op en op den duur is de kogel alleen verder gegaan en bleef de "mantel" achter en zat muurvast in de trekken en velden geperst.
.44-40 Magtech patronen laten hier duidelijk zien dat ze kleine flessenhals- achtige hulzen bevatten. De wanddikte van deze huls is net als de .38-40 erg dun en dus heel erg gevoelig voor het juist herladen.
Af en toe heb je geluk.
Ja daar sta je dan met je wapen. Gelukkig waren er twee schutters aanwezig die goed opletten want wat als de schutter niet had opgelet en niet de te kleine huls had zien uitwerpen? Dan had een derde schot gelost geworden en die kogel was op zeker de obstructie tegengekomen met alle gevolgen van dien. Nu is dit gelukkig niet gebeurd en werd tijdig gestopt met schieten.
Maar wat nu?
Verder schieten is niet mogelijk, althans niet met dit geweer. Dit probleem los je niet direct op en is ook niet verstandig om op de baan te gaan doen. En als er iets is op een schietpunt, dan trekt dat altijd de aandacht en gaat het meestal verkeert. Iedereen heeft in een mum van tijd een oplossing. Stokken worden in de loop gepropt of kogels worden vanaf de monding ingebracht om tegen de obstructie te duwen. En zelfs nog veel erger, iemand oppert om de obstructie er maar gewoon uit te schieten. De druk in de loop zal enorm oplopen en grote kans is aanwezig dat het restant nog vaster in de trekken en velden wordt geperst. En daarna is het restant ook weer dunner geworden.
Aan advies geen gebrek. Allemaal goed bedoeld maar nooit op ingaan, snelle acties leiden vaak tot nog veel grotere problemen. En het wapen is verder gewoon veilig dus kan het thuis of bij de wapenhandel opgelost worden. Daar kan men rustig overdenken en een ervaringsdeskundige laten meedenken of aan werken.
Lever je het wapen bij de wapenhandel in en laat je het door hen oplossen, dan is dat een goede keuze maar dan stopt dit artikel. Nu is besloten om dit zelf te gaan oplossen, dus gaan we verder met het artikel.
De voorbereiding
Het wapen moet veilig en deugdelijk in een steun geplaatst kunnen worden zodat je de handen vrij hebt om te werken.
Vooraf is natuurlijk goed nagedacht over het probleem over wat wel en niet gedaan kan worden om dit probleem op te lossen. Heb je de middelen niet, schakel een deskundige in om u te helpen, hij kan voor u een oplossing bedenken.
Een deugdelijke steun, een Lyman gun vise.
Een wapensteun die ook nog eens kan roteren. Uiteraard is een steun zelf bouwen natuurlijk ook een optie.
Een ander belangrijk punt is de werkwijze, deze moet zorgvuldig worden gepland en uitgevoerd. Wat als plan A niet werkt, is plan B dan een optie? Deze vragen moeten vooraf allemaal in gedachte komen. Goed voorbereid zijn maakt het alleen maar makkelijker. Een eerst voorzichtige check en meting hebben al laten zien dat de obstructie wel 30 cm vanaf de monding in de loop zit. Hoe ga je op afstand dan te werk? Het kan enkel via de monding plaatsvinden, de loop uit de kast schroeven is onnodig veel extra werk.
Nu het wapen in de steun is geplaatst kan vanaf de monding het klusje geklaard worden maar zal altijd bescherming benodigd zijn want je wil niet nog eens een beschadigingen aan de monding erbij hebben.
Besloten werd om een lange ronde pen te nemen van messing met een diameter van 5mm. Deze pen wordt voorzien van een krimpkous en een kenmerk van de afstand waar de obstructie zich moet bevinden. Enkel de beide uiteinden worden vrij gelaten.
Een uiteinde wordt licht iets omgebogen en scherp geslepen. Er wordt als het ware een heel klein scherp beiteltje aangemaakt die evenwijdig aan de boring moet liggen. Zorg dat het echt scherp is en polijst deze punt.
Hierna kan de beitel" voorzichtig worden ingebracht, net zover totdat weerstand wordt gevoeld op de hulsrand. Het kan een tijdje duren maar ergens zit een stukje aan de voorzijde van dat restant huls dat wat grip biedt. Soms moet de pen iets verder omgebogen worden om betere grip te verkrijgen. De beschermde pen zet zich immers af op de tegenover liggende loopwand.
Een lasdraad bood in dit geval uitkomst. Wel beschermen met krimpkous en een referentiepunt aanbrengen.
Is de pen te zacht en komt er eerder een braam op de pen dan op de huls, dan kan overgegaan worden op een stalen pen. En zoals het hier betrof moesten we overgaan op een harder en stijver materiaal doordat de afstand gewoon te groot was.
Bij deze klus duurde het wel drie kwartier maar opeens was de weerstand groot genoeg zodat met een hamertje voorzichtig een tik gegeven kon worden op de pen Met een lampje keken we regelmatig in de loop, er was een klein braampje ontstaan in de voorzijde van het hulsrestant. Dat is prima want dat is de bedoeling, dat geeft aan dat het gaat lukken. Probeer nogmaals die plek te vinden en geef weer een tik. Op den duur zal doordat de huls gedwongen wordt om naar binnen te gaan, de diameter ook iets verkleinen en zal hij lossen uit de trekken en velden. Nogmaals in de loop kijkende was te zien dat de huls iets naar binnen was gebogen. Nu kon met een houten stok eenvoudig het restant teruggeduwd worden. De loop was vrij van obstructie. Daarna de loop een paar keer doorhalen met een bore snake zodat het zeker is dat er niets is achtergebleven.
Hulzen van een goed merk zijn een eerst vereiste om deugdelijk te kunnen herladen.
Maar al zijn ze nog zo goed, vervangen na een reeks keren te zijn herladen blijft noodzakelijk.
Wat hebben we opgestoken van deze storing.
Hulzen tijdig vervangen en voorzichtig zijn met zetten en krimpen van de kogel.
Zet eerst de kogel op diepte en doe dan pas een lichte krimp en niet gecombineerd. De .44-40 hulzen vinden een gelijktijdige zetting en krimp niet prettig en vervormen dan al enigszins.
Ook waren we opgelucht dat op het moment, na verstellen van het vizier de volledige aandacht was gericht op het wapen. Had de eigenaar zelf gaan schieten, was het hem dan ook opgevallen dat er een te kleine huls werd uitgeworpen? Dat weten we niet maar het had zomaar kunnen gebeuren dat het hem niet was opgevallen. Dan had de volgende kogel op de obstructie geklapt en wat dan? Gelukkig is dit niet gebeurd.
Nog een belangrijk punt, demonteer alle patronen uit de munitiebox en voer ze af in de koperbak, dit mag zich natuurlijk niet herhalen.
Technische redactie WLASSH
